Het verhaal van Monique: Toen kwam corona

24-05-2020 0 reacties

Vele 70-plussers zijn actief als vrijwilliger, zij maken deel uit van een commissie of bestuur bij een maatschappelijke organisaties of vereniging, helpen bij de voedselbank, school of kerk, zetten zich in als burenhulp, oppas of taalhulp, enzovoort. Vrijwilligerswerk biedt hen zingeving, structuur en bovenal plezier, contacten en energie. In Assen is het niet heel anders, veel vrijwilligerswerk is in handen van vitale ouderen. Als programmamedewerker Samen Ouder Worden ben ik in gesprek met deze betrokken vrijwilligers en hun organisaties. Wat opvalt zijn gedeelde thema’s en zorgen;, ‘wij hebben een tekort aan vrijwilligers’, ‘wij komen veel eenzaamheid tegen’ en ook ‘wat als ik het niet meer kan, wie neemt mijn taken over’. Er blijken genoeg aanknopingspunten om gemeenschappelijke thema’s te verbinden en de onderlinge samenwerking in Assen nog meer op te zoeken. Mijn agenda was zo gevuld, afspraken met de Zonnebloem, Diaconaal Platform, Caritas, Humanitas, St. Present, Sociaal Netwerk Assen, enzovoort.

Vrijwilligers, mantelzorgers en buren zullen hard nodig zijn, nu, maar ook na corona, immers de vergrijzing neemt de komende jaren enorm toe en het aantal professionele zorgmedewerkers groeit niet mee.

Toen kwam het coronavirus

Zoals zoveel meer gingen ineens ook mijn geplande afspraken niet door. Bij elkaar komen was geen optie en lang niet iedereen was gelijk al digitaal vaardig om elkaar digitaal te treffen. Corona had ook tot gevolg dat oudere vrijwilligers geadviseerd werden thuis te blijven. Zo kwamen bijvoorbeeld ook de vrijwilligers van de voedselbank (veelal 70+) thuis te zitten, met alle gevolgen voor de uitgifte van voedselpakketten. Hoe mooi is het dat we in Assen elkaar dan snel weten te vinden. Binnen een week hebben de vrijwilligersorganisaties hun achterban om hulp gevraagd en waren er 45 vrijwilligers beschikbaar om het werk over te nemen, zolang als het nodig is. Ondertussen werd de vrijwilligerscentrale aangewezen en toegerust om vrijwilligers te koppelen aan overige hulpvragen, werd Buddylink geïntroduceerd en vormde Stichting Vier het Leven lokale belteams om ouderen een luisterend oor te bieden en handige en leuke tips te delen.

Noaberschap

Een hart voor vrijwillige inzet lijkt in deze bijzondere tijd vanwege corona belangrijker dan ooit. Maar coronatijd maakt ook duidelijk hoe belangrijk een goede buur is. Juist nu iedereen meer op hulp van dichtbij is aangewezen is het prettig als je je buren kent en om hulp durft te vragen of hulp kunt bieden. Waar dat tot nu toe minder goed lukt zijn we begin dit jaar in samenwerking met buurtwerk in gesprek gegaan met alle bewoners van een flat, op zoek naar wat hen behalve een gedeelde galerij nog meer kan verbinden. Een mooi voorbeeld: twee bewoners, ieder erg op zichzelf, de een is weduwnaar en de ander al lang alleen vanwege de langdurige revalidatie van zijn vrouw in een verpleeghuis…, met hen in gesprek vragen zij zich af waarom ze er zelf niet op zijn gekomen om beurtelings te koken en samen te eten!

We zijn er nog niet

Ook nu de coronamaatregelen wat versoepeld zijn, biedt dit voor de ouderen nog niet veel extra vrijheden. Veel mensen kunnen hun reguliere werken weer oppakken en zullen dan misschien minder tijd of zin hebben om zich als vrijwilliger in te zetten. En dat terwijl vrijwilligers, mantelzorgers en buren nog net zo hard nodig zullen zijn, nu, maar ook na corona, immers de vergrijzing neemt de komende jaren enorm toe en het aantal professionele zorgmedewerkers groeit niet mee. Het is een uitdaging om met alle samenwerkende partners in Assen te zorgen dat we deze vrijwillige energie van nu weten vast te houden voor de toekomst. Mooie voorbeelden uit deze weken laten zien; vrijwillige inzet heeft zin én geeft zin.

Monique Bodegom is programmamedewerker voor Samen Ouder Worden in Assen

0  reacties

0  reacties

Partners:     Movisie

Cookie-instellingen